Jedan od čestih problema s kojim se pacijenti javljaju Centru fizikalne terapije Aktiv Fizikal jeste takozvano smrznuto, odnosno ukočeno rame. Nije svaki bol u ramenu smrznuto rame, ali dugo zanemarivanje bola može da dovede upravo do ove komplikacije.
Smrznuto rame predstavlja ukočenost i bol u ramenu i ruci koji dovodi do ograničene pokretljivosti ruke i ramena. Najčešće nastaje kao posledica povrede (traume) ili stanja koji dovode do bola i ukočenosti.
Rameni pojas je anatomski vrlo složen, sastoji se od većeg broja kostiju, tetiva i ligamenata, a obavijen je zglobnom kapsulom. Unutar nje se nalazi sinovijalna tečnost, koja podmazuje i olakšava krretanje zgloba. Kada je lučene ove tečnosti smanjeno, dolazi do pojačanog trenja, do rigidnosti i promene u samoj strukturi zglobne kapsule.
Sindrom smrznutog ramena nastaje upravo kao posledica ovih promena, kada unutar zglobne kapsule nastanu neelastične tkivne izrasline i dođe do bolne upalne reakcije.
Sindrom smrznutog ramena nastaje u tri faze.
Prva faza: faza razvoja bola. Ova faza je najbolnija, odnosno pacijentu su značajno ograničeni pokreti usled bolova u ramenu. Na primer, otežano je oblačenje, češljanje, kupanje, pranje zuba… Prva faza može da traje jedan do tri meseca. U ovoj fazi pacijenti obično uzimaju lekove protiv bolova „na svoju ruku“ i čekaju da se bol povuče.
Međutim, ovo je greška, jer nakon nekog vremena, bol prelazi u drugu fazu: fazu smrzavanja. Tokom narednih tri do devet meseci, bol u ramenu se donekle smanjuje, što navodi pacijenta da misli da se stanje smiruje. Ono što se zapravo dešava jeste „smrzavanje“, ukrućivanje ramena. Bol jeste manji, ali je slabija i pokretljivost ramena.
Tokom treće faze, faze odmrzavanja ramena, sindrom smrznutog ramena se tretira kroz fizikalnu i kineziterapiju, te se pacijentu stanje poboljšava. Ova faza, faza oporavka, može trajati i do dve godine.
Rameni pojas je veoma važan deo naše muskulature i tokom života trpi mnogo naprezanja i pokreta. Sindrom smrznutog ramena uglavnom se javlja kao posledica prethodnih povreda, naročito kada dođe do povrede mišića rotatora. Isto tako se može javiti usled loma ruke, kao posledica moždanog udara ili postoperativnog procesa.
Nešto podložnije ovom sindromu su žene, i to naročito između 40 i 60 godina starosti, a javlja se i učestalije kod ljudi s određenim sistemskim bolstima (problemi sa štitnom žlezdom, kardiovaskularni problemi, dijabetes i drugo).
Ako pripadate nekoj od rizičnih grupa, naročito je važno da radite preventivne vežbe za rame, i da se na prve znake bola javite lekaru specijalisti.
Kako i kod drugih problema koštanog sistema, važno je na vreme se javiti lekaru kako bi se predupredio razvoj bolesti. Terapija se određuje u zavisnosti od toga u kojoj fazi se pacijent javi.
Na prvom mestu je neoperativno lečenje, kroz različite vidove fizikalne terapije i vežbi (kineziterapije). Cilj lečenja je smanjenje bola, kao i poboljšanje obima pokreta.
Smrznuto rame se može tretirati elektroterapijom, ultrazvučnom ili laserskom terapijom, ali i kroz manuelne masaže. Naravno, sve ovo prate odgovarajuće vežbe, koje pacijent u početku izvodi pod nadzorom stručnog lica, a zatim i samostalno, kod kuće.
